Po co ten płot?

Tak kończy się ścieżka, którą mieszkańcy oraz studenci
docierali do obiektów sportowych UAM

Uniwersytet Adama Mickiewicza rozpoczął realizację swojej kolejnej inwestycji. Na działce pomiędzy halą sportową, basenem a Zespołem Szkolno-przedszkolnym nr 9 powstanie pełnowymiarowe boisko piłkarskie otoczone bieżnią oraz innymi boiskami do uprawiania lekkiej atletyki.
Przy okazji Uniwersytet postanowił dodatkowo ogrodzić całą działkę płotem, który zaczyna się już od ul. Krygowskiego, na wysokości parkingu przy hali sportowej. Niby wszystko jest w porządku, działka należy do Uniwersytetu, który ma prawo ją ogrodzić jeżeli widzi taką potrzebę. Jednakże jest tutaj małe "ale".

Około 300 metrów od tej przerwanej obecnie ścieżki znajduje się Wydział Geologii i Geografii UAM. Na tym wydziale wykłada się również Gospodarkę Przestrzenną, którą miałem okazję kończyć. Na tym kierunku uczono mnie, jak dobrze planować przestrzeń. Uwrażliwiano na potrzeby mieszkańców, na standardy, którymi powinienem się kierować przy projektowaniu. Na to, że projektuje się dla ludzi, nie dla siebie, że to co na mapie widziane z perspektywy deski kreślarskiej nie wygląda tak samo w rzeczywistości i może być zupełnie inaczej odebrane.Tymczasem kilka dni temu na dość mocno uczęszczanej ścieżce, na zlecenie mojego Alma Mater, powstał wysoki, solidny, metalowy, czarny płot...tak jakby wprost przeciwnie do tego, czego byłem tutaj uczony.

Ścieżka wydeptana przez studentów i mieszkańców. Jest natu-
ralnym przedłużeniem ul. Dzięgielowej w kierunku obiektów
sportowych.

Decyzja o powstaniu tego płotu jest wg mnie bardzo zła i cementuje niestety inną, wcześniejszą równie złą decyzję. Chodzi o czas kiedy urbanista/architekt projektując cały kompleks nie uwzględnił ciągu pieszego łączącego halę sportową i basen z przystankiem 67/911 zlokalizowany przy ul. Naramowickiej.
Większość studentów z Naramowic, a także z dalszych osiedli położonych wzdłuż ul. Naramowickiej dojeżdża tędy, aby skorzystać z tych obiektów. Należy dodać do tego pokaźną grupę mieszkańców Umultowa, w szczególności osiedla Różany Potok, dla której jest to droga na przystanek autobusowy Kresowa.
Tamtą decyzję należy nazwać wprost błędem w sztuce, który uwidacznia wyraźnie wydeptana przez pieszych ścieżka. To jest ich naturalny ciąg pieszy, z którego regularnie korzystają.

Osiem przęseł płotu, które dubluje poprzednie ogrodzenie.

Teraz, gdy UAM miał okazję poprawić swój błąd i dodać w tym miejscu 3 stopnie schodów i jakieś 30 metrów chodnika, postanowił zaniechać tego i zacementować poprzednią złą decyzję. Zdecydowano wybrać wariant najgorszy z możliwych i zagrodzić ten teren budując wysoki płot, przecinając tym samym ciąg pieszy. Co gorsze płot kończy się ok. 20 metrów dalej i w zasadzie nie pełni tutaj żadnej funkcji. Przed niczym nie chroni, niczego nie rozgranicza. Powstał, w tym miejscu, chyba tylko po to, żeby ludzie tędy nie chodzili. To oczywiście nić nie zmieni, gdyż ludzie dalej tamtędy chodzą nadrabiając co prawda około 50 metrów i wydeptując ścieżkę w innym miejscu, no ale co mają innego zrobić? Płotu przecież nie przeskoczą.

Bardzo jest to smutne. Jako absolwentowi Gospodarki Przestrzennej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza jest mi podwójnie przykro. Czuję się zażenowany i niestety oszukany. Nie tego byłem uczony. Spróbuję napisać w tej sprawie do władz Uniwersytetu z nadzieją, że zwycięży jednak zdrowy rozsądek i w miejscu tego płotu pojawi się furtka, a ścieżka zamieni się w chodnik.