Węzeł Lechicka/Naramowicka

Temat Nowonaramowickiej z pewnością przez kilka najbliższych lat będzie pojawiał się w dyskusjach mieszkańców północy Poznania. Obecnie trwające dywagacje na temat rozwiązań w postaci tramwaju, trolejbusu, czy BRT komplikują pojawiające się dzisiaj możliwości realnego działania i poprawy sytuacji. Nie tylko w tym przypadku okazuje się, iż społeczny konflikt propozycji poszczególnych rozwiązań budzi awersję do podejmowania szybkich i konkretnych decyzji. Pomijam w tym momencie oczywiście wymiar finansowy całego przedsięwzięcia, którego trzeba się podjąć i ciężar ten niestety udźwignąć – tu akurat mam nadzieję, że panuje zgoda.

Celowo natomiast używam sformułowania "konflikt propozycji", a nie projektów, gdyż projektu tramwaju jako takiego w chwili obecnej zwyczajnie nie ma. W kontekście tramwaju wiele natomiast publicznie się mówi. Przez zwolenników tej propozycji publikowane są ćwierćprofesjonalne analizy i dywagacje z zakresu budownictwa, kosztorysowania, transportu miejskiego i pozyskiwania funduszy UE, które wprowadzają nas w zagadnienia możliwych połączeń z Naramowic, w kierunku centrum. Bardzo niewiele natomiast dyskusji o tym gdzie dokładnie miałaby znajdować się sama pętla Naramowicka? Ta część jest o tyle istotna, iż zarówno w studium jak i w projekcie drogowym ul. Nowonaramowickiej tramwaj na Naramowice jest już od dawna przewidywany, tyle że skierowany w kierunku ulicy Rubież. Stosowane jednak przez "społeczników" (choć wolę sformułowania przedwyborczo mniej zaewaluowane "kandydatów-pretendentów") argumenty w postaci uzyskania dofinansowania UE na niskoemisyjny środek transportu, kierują tramwaj w Naramowicach, w ślad ulicy Nowonaramowickiej. Warto mieć świadomość, iż wówczas tramwaj staje się pełną alternatywą dla budowy rozwiązania drogowego. Nazywając rzeczy po imieniu, albo tramwaj albo ulica. Realnej propozycji wersji kompromisowej niestety dotychczas nie słyszałem i mając na uwadze planowany dalej przejazd pod torami magistrali kolejowej, powstanie tej wersji wydaje mi się mało możliwe - co więcej stawiające cały projekt praktycznie w sytuacji wyjściowej.

Wobec powyższego chyba warto zapytać mieszkańców Naramowic, ale także Umultowa i Radojewa, czy chcą tramwaju na tyle, że gotowi są odstąpić od budowy drogowej ulicy Nowonaramowickiej? Czy nie lepiej skupić się na działaniach i stać się najważniejszym projektem komunikacyjnym (w tym poprzez BRT lub trolejbus również drogowym) Poznania na najbliższe lata? Taką sytuację można wypracować.

Wracając jednak do samego projektu ulicy Nowonaramowickiej. Projekt ten podzielony jest na etapy, a jego pierwsza część to w dużej mierze najbardziej znaczący dla całego układu, bezkolizyjny węzeł ulic Lechickiej/Naramowickiej. Mało kto posiada wyobraźnię na tyle bujną by dostępny projekt sobie zwizualizować. Tymczasem Poznańskie Inwestycje Miejskie posiadają makietę jednej z wersji projektu tego węzła - wygląda imponująco! Węzeł ten stanie się częścią drogi krajowej nr 92, więc jego realizacja podlegać powinna współfinansowaniu GDDKiA. Skupmy się więc obecnie na tym jednym i jakże ważnym fragmencie projektu „transportu dla naramowic” i jako mieszkańcy tego terenu dajmy pełne poparcie dla tego przedsięwzięcia. Tym razem istota tematu nie leży w tramwaju – docelowo jest on i tak w tym miejscu przewidziany.

Zdjęcia zaczerpnięte z broszury ZDM

Punktem odniesienia każdorazowo może być stacja benzynowa LOTOS.